Smanjena seksualna želja i lečenje. Psihoterapija

U lečenju poremećaja seksualne želje u žena kao priznata metoda koristi se psihoterapija koja se fokusira na modifikaciju misli, verovanja, ponašanja te komunikacije i ponašanja u vezi koji utiču na seksualnu želju. Najčešće se radi na promeni negativnih misli i stavova u vezi seksa, očekivanja, kulturoloških i verskih standarda koje posledično dovode do smanjene seksualne aktivnosti ili izbegavanja istih, dodatno potencirajući smanjenje želje.

Kod osoba u vezi, važna su nam očekivanja para, autonomija, kohezija, privrženost, način na koji rešavaju konflikt, pritisak od strane drugog partnera, emocionalna intimnost, i konačno, da li je li ta veza razlog pojave smanjenja seksualne želje ili je smanjena seksualna želja dovela do problema u vezi.

Žena koja ima manju seksualnu želju od svog partnera može osećati pritisak u vezi seksa i obavljati ga kao dužnost ili steći averziju prema njemu. Da se navedeno izbegne, terapija se fokusira na dinamično međusobno uticanje žene i partnera u njihovoj seksualnoj vezi, odnosno njihovo kognitivno funkcioniranje, seksualnu komunikaciju, ponašanje i umeće, i nivo zadovoljstva. Tu je i terapija senzualnog fokusa, koja se najčešće koristi kod parova, a cilj je smanjiti anksioznost i izbegavanje dodirivanja i seksualne aktivnosti, poboljšati seksualnu komunikaciju između partnera i povećati intimnost ponovno prolazeći korak po korak kroz seksualnu aktivnost.

Terapija započinje dodirivanjem po negenitalnim regijama i uspešno prolazeći različite faze vežbi, prelazi se na dodirivanje genitalne regije i konačno, seksualnog odnosa s penetracijom ili neke druge seksualne aktivnosti.